Tel. 24h/7: 693 503 720

Wspomnienie o Danucie Szaflarskiej

Wspomnienie o Danucie Szaflarskiej

Danuta Szaflarska zmarła 19 lutego 2017 roku. We wtorek 28 lutego odbył się pogrzeb, aktorka została pochowana w Alei Zasłużonych na Powązkach Wojskowych. Jej pogrzeb miał charakter państwowy, oprócz rodziny uczestniczyli w nim przedstawiciele władz państwowych oraz środowiska aktorskiego. Mieliśmy zaszczyt organizować uroczystość jej pożegnania.

Danuta Szaflarska
Źródło: www.akademiapolskiegofilmu.pl

Chciała być lekarką, studiowała w Wyższej Szkole Handlowej. Jednak ostatecznie wygrał talent i pasja. Danuta Szaflarska została ikoną polskiego filmu i teatru.

Myśl o Danucie Szaflarskiej wiąże się z różnymi obrazami. Na pewno wielu z nas zapamięta jej ogromną radość życia i optymizm. Dzięki swej niesamowitej pogodzie ducha zjednywała sobie ludzi. Kochali ją jej koledzy z pracy, kochała publiczność. Być może ta radość wiązała się z tym, że cały czas mogła grać na scenie i w filmie? A może taką siłę dają niesamowicie trudne doświadczenia?

Wojna i odwaga

Danuta Szaflarska wcześnie straciła ojca, potem, już w czasie wojny, ukochanego brata. Powstanie Warszawskie przeżyła z małym dzieckiem. Kryjąc się w piwnicach, zdobywając dla maleństwa lekarstwa, chroniąc je przed pyłem po bombardowaniu. Trudno jest wyobrazić sobie, przez co musiała przejść. Takie przeżycia muszą hartować, choć niejedną osobę złamały. 

Legendarna była jej odwaga i brawura. Jak wtedy, gdy chciała wraz z malutkim dzieckiem uciec niemieckim żołnierzom przed łapanką. Krzyknęła „Jestem z Warszawy, bez dokumentów, mam małe dziecko, Niemcy mnie zabiją!”. No i Niemcy kazali jej uciekać. Niemałej odwagi musiała także wymagać działalność łączniczki podczas powstania.

Wypłosz z prowincji

Nie od razu chciała być aktorką. Marzyła o karierze lekarki, jednak studia medyczne były dla niej zbyt drogie. Studiowała więc w Wyższej Szkole Handlowej. Podczas studiów zachorowała na tyfus, z tego powodu musiała je przerwać. Wróciła do domu, a tam koledzy namówili ją na zdawanie do szkoły aktorskiej.

„Wypłosz w prowincji”, tak określiła siebie opowiadając o swych początkach w szkole aktorskiej. Niewiele wiedziała o teatrze, jeden z profesorów po egzaminie wstępnym kazał jej doszkolić się z historii teatru. Nie zmienia to faktu, że do szkoły została przyjęta.

Sława

Dzięki roli w „Zakazanych piosenkach” stała się bardzo znana. Jej zdjęcia widniały na okładkach magazynów, została gwiazdą. Było jeszcze wiele ról filmowych, grała w „Skarbie”, „Warszawskiej premierze”, „Domu bez okien”. Ale były także okresy, gdy w filmie nie było dla niej ról. Wtedy realizowała się w teatrze. Tam właśnie, w wieku dziewięćdziesięciu kilku lat,zagrała jedną ze swych najciekawszych ról w „Między nami dobrze jest” w reżyserii Grzegorza Jarzyny. Wyglądała jak siostra partnerującej jej Aleksandry Popławskiej. A przecież dzieliło je ponad 60 lat różnicy!

Kobieta pracująca

Nie przepadała za sprzątaniem, gotowaniem, zajmowaniem się domem. Lubiła podróże, kochała pracować. „Rzucę teatr, jeśli ty przestaniesz grać” odpowiedziała swemu mężowi, pianiście, gdy ten poprosił ją, aby nie pracowała i została w domu.

Nie narzekała, cieszyła się każdą chwilą, korzystała z życia. Tej radości życia mogłaby uczyć każdego z nas.

Cytaty – Danuta Szaflarska

„Najtrudniejsze dla kobiety jest, jak kończy trzydzieści lat, bo wtedy wie, że opuszcza młodość. Tak stało się ze mną. A potem to już była tylko zabawa! 50, 70, 90!”

„Każdy się boi śmierci, ale ja o tym nie myślę. Po co mam myśleć, skoro to jest nieuniknione? Myślę o życiu, a o tym – no trudno, przyjdzie, to wtedy będę się bała, jeżeli zdążę zauważyć. Bo może spadnę z samolotem?”

„Miałam to szczęście, że nikt z moich najbliższych nie zginął ani nie został ranny, ale gdy przypominam sobie czas powstania warszawskiego, to trudno mi dziś zrozumieć, jak udało nam się przetrwać tę gehennę aż 63 dni. Okazuje się, że człowiek jest w stanie przywyknąć do wszystkiego. Nabiera z czasem jakiejś twardości, odporności.”

Życie jest cudem, „Rzeczpospolita”, 11 października 2002

O Danucie Szaflarskiej

„Jest tak pełną życia i energii osobą, że pewnie dożyje 200 lat… (…) Danutka lubi pić herbatę z filiżanki, nie z kubka! Zresztą, często zapominaliśmy, że ma 92 lata i choćby z racji wieku należą się jej specjalne względy. Nam się po prostu wydawało, że stoi przed kamerą bardzo młoda aktorka.”

„Danusia zawsze była otwarta na życie. Ale dziś widać, że kiedy zajmuje się teatrem, to jest w tym cała prawda. Każda jej rola błyszczy jak kryształ. Praca z nią należy do największych przyjemności reżysera. Ona jest tym kamertonem, który pozwoli oceniać czystość gry całej orkiestry.”

Czysta naturalność, „Rzeczpospolita”, 23 grudnia 1999

Wspomnienie o Danucie Szaflarskiej
źródło: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:2013.05.12._Danuta_Szaflarska_Fot._Mariusz_Kubik_01.JPG